Voor de derde keer op rij dompelt SPOOR kunstfestival ons onder in een bad van creativiteit en kunstbeleving. Wat begon als een ambitieus idee van twee jeugdvrienden, is uitgegroeid tot een niet te missen evenement, dat dit jaar zelfs de grenzen van onze gemeente overstijgt met de deelname van stad Torhout. We spraken met de twee mannen achter het festival, Francis Vanhee (kunstenaar en leerkracht, woont in Gent) en Cédric Cuvereau (coördinator cultuur, erfgoed en toerisme bij de gemeente Ichtegem, woont in Lichtervelde). Maak kennis met de 2 bezielers van SPOOR kunstfestival en ontdek hun inspirerende verhaal en hun visie voor de toekomst van het festival.
Hoe is het idee voor SPOOR kunstfestival ontstaan?
Francis: We zijn allebei Eernegemnaars en kennen elkaar al jaren. We waren beiden animator op de speelpleinwerking, waar we echt goeie vrienden werden en studeerden en woonden een tijd in Gent. Daar werd onze band nog beter.
Het idee is ontstaan op een avond toen we allebei nog in Gent woonden. Cédric werkte net bij de gemeente en in die periode speelden we regelmatig vogelpik. Zo ook die ene avond, toen Cédric tijdens het vogelpikken vertelde dat hij Zomer in Ichtegem [een evenement waarbij kunsttuinen bezocht konden worden] wilde vernieuwen. Ik wou altijd al iets doen langs de Groene 62 met jonge kunstenaars en zo begonnen we te brainstormen en namen te noemen. Met een klein hartje stelden we ons zotte idee voor aan het bestuur en ze geloofden in het concept en lieten ons SPOOR kunstfestival uitwerken.
Dit jaar zijn jullie al aan de derde editie toe! Hoe heeft het festival zich ontwikkeld sinds de eerste editie en wat betekent de uitbreiding naar Torhout dit jaar?
Cédric: Het was van bij de start al een droom om langzaam door te groeien naar iets bovenlokaal, om de volledige Groene 62 spreekwoordelijk te bezaaien met kunst. De uitbreiding van Ichtegem naar Torhout is een eerste stap daarin.
Als organisator is het fijn om vanop een afstand te overschouwen hoe het evenement verder ontwikkelt. Het is soms onwezenlijk dat ons ambitieus idee langzaamaan werkelijkheid wordt. En vooral dat het potentieel dat wij in het laagdrempelig kunstproject zagen, ondertussen ook wordt uitgedragen door zovele mensen: kunstenaars, partners, bezoekers,… Dat is het mooiste compliment dat we konden krijgen!
Hoe selecteren jullie de kunstenaars en de kunstwerken en zijn er bepaalde thema’s die jullie willen overbrengen?
Francis: Voor de eerste editie in 2022 lieten we het vooral over aan ons buikgevoel en gebruikten we onze connecties [lacht]. Ondertussen zijn we een jaar op voorhand bezig met kunstenaars scouten.
Een kunstenaar past binnen SPOOR wanneer deze een jonge of lokale maker is, iets op groot formaat kan tonen en wanneer het ruimtelijk interessant is. Op de één of andere manier mogen de werken ook iets maatschappelijk vertellen, het mag zelfs wringen. De kunst mag ons tot stilstand brengen en laten nadenken. Dat zul je ook tijdens deze editie ervaren.
Hoe onderscheidt SPOOR zich van andere (kunst)evenementen?
Cédric: Wij brengen zowel kunst met de grote als de kleine K. Heel wat kunstfestivals tonen enkel gerenommeerde of bekende kunstenaars, wat uiteraard mooi is. Wij durven het ook klein houden en bewust de keuze maken om langs de Groene 62 jonge kunstenaars te tonen die nog niet op andere kunstenfestivals te zien zijn.
Wat kunnen bezoekers dit jaar verwachten dat anders is dan vorige edities?
Francis: De grootste verandering dit jaar is dat we ook architectuur tonen. De Pompentoren is een gebruiksvoorwerp, een toren waar mensen op kunnen staan, maar wij stellen het gebouw op zich in de kijker als kunstobject. Je moet het vanop een afstand bekijken om het als kunstwerk te beschouwen.
De tweede grote verandering is het aantal kunstenaars langs de Groene 62. Met de uitbreiding naar Torhout gaan we van 9 naar 17 kunstenaars, bijna een verdubbeling.
Wat zijn jullie toekomstplannen voor SPOOR kunstfestival en welke dromen of doelen hopen jullie te bereiken in de komende jaren?
Francis: M’n droom is om ooit de fietsende fanfare als opener voor het festival te boeken, zodat iedereen hoort en ziet dat SPOOR begint. Zoals de Gentse feesten starten met de belleman [lacht]. We kunnen nog meer doen met dit levend, uniek stukje erfgoed uit onze eigen gemeente.
Cédric: We willen ook aantonen dat we een kunstfestival zijn met ambitie om te blijven bestaan en nog door te groeien. Ik wil ons niet vergelijken met Watou, maar zou toch tot op een nationaal niveau willen geraken. Van Torhout tot Oostende, 22 km lang sporen van kunst, dat is onze grote droom. Wel gefaseerd, stapsgewijs. Dat geeft het meeste zuurstof aan het festival, want zo kunnen mensen blijven ontdekken en letterlijk verder fietsen langs de route.
Laat je de hele maand augustus onderdompelen in de kunstige locaties die Ichtegem, Torhout en omgeving te bieden hebben. De ideale fietsuitstap dichtbij huis!
